Home » Yazarlar » Mahmut Selvi » VEFA VE SIR – Mahmut SELVİ

VEFA VE SIR – Mahmut SELVİ

arzuaytur_naklen

Aklında olduğum, fikrime düştüğünde,
Düşünüyorum..
Omzuma dokunurken ağırlığı,
Yürüyorum;
Vefasızlığın yorgunluğuyla..

Bir an bir kayboluş
Bir an bir sendeleyiş..
Ruhunun mektebinde
Zamanca kısa
Ama hayatça bir hayat dersi..
Yıllarca fikrinde kaynamış
Ama demlenmemiş fırsatçılar,
Gönül israfçıları başlarında..
Timsah utanır,
Ah, ne sahte bir gözyaşı!

Yüreğin ektiklerinin üstüne konmak
Hüzünle büyütülmüş vicdanı pazarlamak
“Ama nasıl olur?” diyenleri azarlamak…
Aklında olduğum, fikrime düştüğünde,
Düşünüyorum;
Yüreğimin toprağı kireçli mi benim?
Niçin ekilen tohum yanıyor?
Vicdanımda kara kahkahalar mı büyütüldü?
Hüznüm etiket fiyatına nasıl satılıyor?

Bir an bir dokunuş
Bir an bir susuş..
Ufkunun eşiğinde
Üç yönden üç yolcu
Fikrimin düştüğüne doğru
Koşturuyor küheylanlarıyla..
Yıllarca aklına düşürdüklerinin
Sırlarca gizlediği sırdaşlar,
Selam infakçıları yanlarında..
Lisan utanır,
Ah, ne şahane bir sır yarışı!

Mahmut Selvi