Dünya üzerinde, ilk yazıyı MÖ.3300’lü yıllarda Sümerler bulmuştur. İlk olarak resimsel bir anlatım, daha sonra çivi yazısına dönmüştür. Bu yazı türü daha sonraları, mısırda hiyeroglif yazısına ilham kaynağı olmuştur. Hindistan, Çinliler derken tüm yazıların atası Sümer yazısıdır.
Sümerler, yazıyı bulduktan sonra Gılgameş destanı gibi büyük bir esere imza atmışlardır. Gılgameş destanı, dünya üzerindeki ilk edebiyat, şiir örneklerindendir. Sümerler, Mezopotamyada büyük bir medeniyet kurmuşlardır. Ulaştıkları gelişmiş medeniyet ile hukuk, mimari, edebiyat alanında çok ileriye gitmişlerdir. Daha sonra hititler, Samiler ve Turaniler bu medeniyetin izlerini taşımışlardır. Kil tabletlerindeki yazılar incelendiğinde, ari bir dil olarak kabul edilmiştir. Fakat, sümer ve elam dilleri Türkçe ile inanılmaz benzerlikler göstermektedir. Bütün dünya ansiklopedilerini incelediğinizde, Sümerce için yerli bir dil derler. Yerli ve yalıtık yani içine kapalı, izole bir dil olduğundan bahsederler. Sümerce içinde kullanılan cümle ve cümle yapıları, aslında Türkçe ile benzerlik içindedir. Sümer dilini bütün araştırmacılar, Hint ve Sami dilleri ile karşılaştırmışlardır. Ural Altay dilleri ile karşılaştırmanın hiç kimsenin aklına gelmemesinin sebebi, MÖ:3000 yıllarında Mezopotamya’da bir Türk topluluğunun olduğuna inanılmamasıdır. Tarih kitaplarımızda Türk’lerin Malazgirt savaşı ile Anadolu’ya 1071 yılında girdiği yazılmaktadır. Hece yapısı ve sözcüklerde olan benzerlik, iki dilin aynı kökten olduğunu ispatlamaktadır. Örneğin, adda-ata, aga-ağa, kıya-kıyı, es-esmek, gisko-şişko, uiku-uyku, sag-sağ, mesu-meşe, ka-kan, ib-ip, gim-kim, odun-odun, ir-er gibi örnekleyebiliriz. Sümer dili, Türk kökenli bir dildir. Sümer yazısı, resimsel şekiller ile başlamış, zaman içinde çivi yazısına dönmüştür.
Sümerlerin yarattığı bu ari dil, dünya uygarlıklarına öncülük yapmıştır. Bu nedenle, dünya’da önemi çok büyüktür. Araştırmalar halen sürse de, kökeni bulunmayan bu dil, Türkçemize benzerliği ile şaşırtmaktadır.
